نقش واسطه‎ای حرمت خود در رابطه بین جهت‎‎گیری‎های دلبستگی و سازگاری روان‎شناختی

این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین جهت‎گیری‎های دلبستگی با ابعاد سازگاری با نقش واسطه‎ای حرمت خود انجام شد. روش پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود و جامعه آماری همة دانش‌آموزان دبیرستانی دختر و پسر شهر شیراز بودند. 225 دانش‎آموز (102 دختر، 123 پسر) با استفاده از روش نمونه‎برداری چندمرحله‎ای انتخاب شدند. ابزارها شامل سیاهه دلبستگی به والدین و همسالان (آرمسدن و گرینبرگ، 1987)، سیاهۀ سازگاری بل (1961) و مقیاس حرمت خود روزنبرگ (1965) بود. برای تحلیل داده‎ها از روش تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که دلبستگی به مادر و همسالان به طور مستقیم توانایی پیش‎بینی حرمت خود و دلبستگی به مادر به طور مستقیم توانایی پیش‎بینی ابعاد سازگاری در خانه و سازگاری اجتماعی را دارد. همچنین دلبستگی به پدر به طور مستقیم توانایی پیش‎بینی سازگاری در خانه و سازگاری عاطفی و دلبستگی به همسالان نیز به طور مستقیم توانایی پیش‎بینی سازگاری اجتماعی و همچنین حرمت خود روابط معنا‎دار با همة ابعاد سازگاری دارد. دیگر یافته‎ها نشان داد که حرمت خود در ارتباط بین سبک‎های دلبستگی با سازگاری روان‎شناختی نقش واسطه‎ای دارد. بنابراین می‎توان گفت سبک‎های دلبستگی و حرمت خود دو مولفة مهم در پیش‎بینی سازگاری نوجوانان است.